Road Trip!

De betoverde doolhof
Dinsdag 2 oktober was het dan eindelijk zover, na een dagje werken ging ik met de bus naar Dublin, om samen met Judith op vakantie te gaan. Na een warme chocomel (uit een glas!) bij de McDonalds, kwam Judith ook aan, dus samen op zoek naar ons hostel. Het hostel was net de betoverde doolhof, elke keer als je dacht de weg gevonden te hebben, was het toch weer fout. Allemaal trapjes op en af, en dan per ongeluk de keuken inlopen…

Mission impossible
De volgende dag gingen we vroeg op pad om de auto op te halen, en we wilden daarna onze bagage ophalen, geen goed idee. Het verkeer in Dublin is een ramp, en als je denkt dat je weet waar je heen moet, mag je daar niet afslaan. We denken zelfs dat er een rondje is waar je niet uit kan komen omdat je nergens mag afslaan, dus hebben we daar maar een illegale U-turn gemaakt (gelukkig was dat de enige weg die GEEN een richtingsverkeer was). Uiteindelijk is het ons gelukt om Dublin uit te rijden, en hebben we gelijk maar een stop gemaakt om te picknicken, volgens Judith’s traditie bij een begraafplaats. Daarna door naar Belfast, wat ook niet de beste stad is om de weg te vinden, maar toch al 100x beter dan Dublin. Daar hebben we van het uitzicht genoten op het victoria shopping centre, en een rondje door de stad gelopen. Toen lekker bij een pub gegeten, en ’s avonds gezellig spelletjes gespeeld.

Giants causeway
Donderdag vertrokken we weer vroeg voor een lange dag touren door Noord-Ierland. We gingen via de causeway coastal route, een mooie route langs de kust waar we onderweg nog een paar mooie stops hebben gemaakt. De eerste stop was Carrickfergus, waar ook een kasteeltje was. Hier lekker even uitgewaaid, en weer door met een paar tussenstops, naar Kinbane castle, waar we lekker hebben gewandeld en geluncht. Toen was het tijd voor waar we gekomen waren, de giants causeway!
Die is ontstaan toen Finn de reus een brug wou bouwen tussen Ierland en Schotland. Eenmaal daar aangekomen zag hij dat de Schotse reus (Benandonner) veel groter was, en hij vluchtte terug naar Ierland. Benandonner volgde Finn naar Ierland, En Finn’s vrouw bedacht om Finn te vermommen als baby. Toen Benandonner de baby zag schrok hij van de grootte van het kind en dacht dat zijn vader nog veel groter en sterker zou zijn. Hij vlucht terug naar Schotland en vernielt het pad.
De causeway zelf was erg indrukwekkend, een heleboel zeshoekige stenen pilaren, met verschillende hoogtes, en ook nog perfect in elkaar gepuzzeld.
Daarna doorgereden naar Letterkenny, een klein plaatsje in het noorden, waar we een B&B hadden gevonden om te slapen.

P.S. I Love you weggetjes
Na lekker te hebben uitgeslapen reden we door de bluestack Mountains richting de slieve league. Onderweg een paar keer gestopt om van de mooie uitzichten te genieten, of om de schaapjes te ontwijken, en daarna dus door naar de hoogste kliffen van Europa. Deze waren weer erg mooi, maar minder indrukwekkend dan de cliffs of Moher, omdat je hier niet zo goed op kan kijken, maar alleen omlaag. De weg was ook erg spannend, op veel plekken was het maar goed dat er geen tegenliggers kwamen. ’s Middags kwamen we aan in Donegal, waar we wat hebben rondgewandeld, en ook maar hebben overnacht.

Zaterdag
Zaterdagochtend zijn we doorgereden naar Sligo, waar we even hebben rondgewandeld, en ook nog hebben geshopt! (Penneys!!) Na een paar uurtjes gingen we weer door richting westport, met een tussenstop bij het museum of Irish countrylife, waar een tentoonstelling was over het Ierse leven tussen 1850 en 1950 (na de hongersnood dus). In Westport hebben we ook weer een wandeling gemaakt, en uiteindelijk zijn we uitgekomen bij Letterfrack.

Kylemore Abbey & Connemara
Op zondag weer op tijd opgestaan om als eerste bij Kylemore Abbey te staan, om mensloze foto’s te maken. Dat is redelijk gelukt, en we zijn begonnen met een herfstwandeling richting de Victorian walled garden, die we helemaal voor onszelf hadden. Wat ons opviel was dat de woodland walk in de (engelse) brochure 2 uur duurde, en in de Nederlandse versie maar 1 uurtje. Daarna hebben we de Abbey bezocht, met een gids die wat vertelde over de geschiedenis.
Toen we klaar waren bij de Abbey zijn we Connemara national park ingegaan, en een mooie klim gemaakt over de Diamon Hill. Een erg mooi wandelingetje met heel mooie uitzichten.
Met moeie voetjes zijn we weer doorgereden, en uiteindelijk in een Hostel in the middle of nowhere (Oughterard) beland.

The Burren
Op maandag wilden we zo snel mogelijk het hostel uit, dus gingen we op weg naar Galway. Hier hebben we even een rondje gewandeld, en daarna weer een lekkere scone gegeten in het schattige theehuisje. Toen doorgereden naar de burren, waar we op zoek gingen naar mooie uitzichten, en een plek om te wandelen. Op een of andere manier stuurt Judith mij altijd richting kerkhoven. Daarna naar de poulnabrone Dolmen (wat eigenlijk ook een heel groot massagraf is (Hunebed Ierse stijl)). Bij het stenen fort hadden we geen zin om 5 euro te betalen om een berg stenen te zien (want die zijn overal in Ierland), dus gingen we op zoek naar de wandelroutes in Corrofin. Die waren helaas gesloten voor het seizoen, dus gingen we door naar het schattige dorpje Ennis, om een beetje rond te wandelen en te shoppen. Uiteindelijk zijn we doorgereden naar Limerick.

Tijdreis door Ierland
Dinsdag lekker rustig aan begonnen. We zijn naar de oudste stone circle van Ierland geweest, daarna naar lough gur Settlement, wat helaas weer gesloten was. Daarna richting wat grotten, die ook gesloten waren (Minder toeristen in dit deel van Ierland??) Dus op naar Cahir, waar een kasteel stond (niet in geweest) maar waar we wel lekker hebben gewandeld.

Dublin
Woensdag was het weer tijd om richting Dublin te gaan, om de auto in te leveren. Nu beter uitgezocht hoe we het beste konden rijden, en vrij snel de plek weer gevonden. Daarna dus maar de stad ingegaan, en een beetje geshopt. Helaas hebben we ook verschillende Garda stations van Dublin van binnen gezien (eentje om de weg te vragen, de andere omdat Judith’s portemonnee gestolen/ verloren was…). ’s Avonds gezellig naar de bioscoop geweest (The perks of being a wall flower).

Donderdag
Midden in de nacht afscheid genomen van Judith, die weer terug ging naar Nederland, en iets later midden in de nacht zelf ook maar weer richting Limerick vertrokken.