Anything that can go wrong…
Door: esmeeke
Blijf op de hoogte en volg Esmee
03 Februari 2011 | Verenigd Koninkrijk, Aberdeen
Om maar weer te beginnen bij mijn stage, vrijdag begon voor mij m’n eerste in vitro experiment. Nadat afgelopen 2 weken al een paar dingen mis zijn gegaan (eerst deed de bloedceltelmachine het niet, later kwam onze vrijwilliger (of slachtoffer) niet opdagen) leek nu alles goed te gaan, we hadden bloed, waar ook genoeg bloedplaatjes in zaten om het experiment te kunnen doen. Na het wassen van de bloedplaatjes bleek dat we niet alleen andere cellen, maar ook de bloedplaatjes zelf hadden weggewassen… Dus het aantal bloedplaatjes was te weinig om iets mee te kunnen :S. Gelukkig viel er nog wel iets te redden, alleen hadden we te weinig om alle 4 de tests mee te kunnen doen. Toen alles geïncubeerd had was het tijd voor de echte test, maar bij het verdunnen van de collageen ben ik zo stom geweest om de buffer bij de collageen te pipetteren, ipv andersom, wat dus redelijk stom van mij was. Bij de tweede run ging alles goed, alleen was dat aan de resultaten niet te zien, de controle en 2 van de 3 treatments deden namelijk helemaal niks…
Na het weekend ging het labwerk weer verder, zo gingen we op zoek naar “the vanishing platelets” maar we hebben nu nog steeds geen idee waar ze zijn gebleven. Ondertussen zijn wel de eerste in vitro resultaten binnen =). Ook hebben we een trial gedaan voor de humane studie, en hebben we een heleboel eppjes gevuld met veschillende stofjes, dus het echte werk kan bijna beginnen!
Ceilidh
Vrijdagavond zouden we met een groep mensen naar Ceilidh gaan, helaas waren er uiteindelijk een paar mensen ziek, dus waren we nog maar met 4. Ik had met Luisa afgesproken dat zij me bij de bushalte op zou halen, alleen heb ik de halte gemist (de buschauffeur zou me vertellen waar het was, niet dus) en kwam ik op de eindhalte uit. Omdat ik nog geen geld op mijn UK SIMkaart had staan, en mijn andere SIM moeilijk deed kon ik haar ook niet bereiken… Uiteindelijk hebben we elkaar toch gevonden, en zijn we samen naar de pub gegaan, waar Simone al op ons zat te wachten. (Luisa is een Duitse AIO die bij mij werkt, Simone is een Nederlands meisje dat ergens anders een phd doet.) Na lekker te hebben gegeten zijn we naar de Ceilidh gegaan, waar we met Herbert, de vriend van Simone, hadden afgesproken. Eva zou ook komen, maar ze had zich buitengesloten van haar appartement (op dezelfde dag dat alle experimenten ook misgingen, over Murphy’s law gesproken). De Ceilidh was erg leuk, het was een soort Schots volksdansen, er was een band, en iemand die vertelde hoe alle dansen gingen. Er waren alle soorten mensen, jong en oud, Schots en buitenlands, en er waren zelfs een aantal mannen in kilt. Het dansen was meestal in paren, en bij gebrek aan mannen waren Luisa en ik omstebeurt “man”. Er werd een heleboel gedraaid, met vrouwen gegooid, en rondgesprongen, en als je een idee wilt hebben wat voor muziek er was, op deze site is muziek te horen van de band die optrad: http://www.myspace.com/shindigceilidh/music/playlists/my-playlist-27131. Het was dus zeker een geslaagde avond!
Burns Lunch
Dinsdag 25 januari was het 252 jaar geleden dat de Schotse dichter Robert Burns was geboren. Op het Rowett werd dit gevierd met een lunch, waar ook een hele traditie bij hoort. Zo was er onder andere een doedelzakspeler, iemand die iets vertelde over Robert Burns en zijn gedichten, en iemand die tijdens “Address to the Haggis” (waar eigenlijk niemand echt iets van verstond) de haggis aansneedt. Na de soep kwam de neeps, tatties and haggis, wat gelukkig een stuk beter smaakt dan dat het eruit ziet =). En als toetje hadden we cheesecake met frambozen, wat erg lekker was. Na de lunch moesten we toch weer aan het werk, maar het was zeker leuk om zoiets mee te maken.
Chinese Newyear
Zaterdagavond had Ou ons uitgenodigd om chinees Nieuwjaar te vieren (wat eigenlijk pas donderdag begint :P) Bij gebrek aan andere Chinezen (die allemaal naar China waren) ging ze zelf dumplings maken (met behulp van haar moeder in China, met webcam). Omdat iedereen wat meenam, had ik laagjessalade gemaakt, wat normaal een heel verrassend iets is, maar blijkbaar is het heel normaal in Duitsland, weten we ook weer waar dat vandaan komt. We waren begonnen met Bohnanza, maar halverwege waren de dumplings klaar, en werd het spel (eerst tijdelijk, maar uiteindelijk permanent) aan de kant geschoven. Later kwamen ook Shelley en Alistar, die pittige kip hadden meegebracht. Ou heeft haar moeder proberen wijs te maken dat zij de kip had gemaakt, maar daar trapte ze niet in…
Als toetje had Eva appelcaketaart gebakken die ook erg lekker was. Uiteindelijk heeft iedereen me aangeboden om bij hun te blijven slapen, want ik kon toch echt niet zo ver naar huis fietsen, wat ik toch heb gedaan. Iedereen hier denkt dat ik gek ben omdat ik zoveel fiets, maar ja, ik blijf toch een Nederlander…
Groetjes!
Esmee
Na het weekend ging het labwerk weer verder, zo gingen we op zoek naar “the vanishing platelets” maar we hebben nu nog steeds geen idee waar ze zijn gebleven. Ondertussen zijn wel de eerste in vitro resultaten binnen =). Ook hebben we een trial gedaan voor de humane studie, en hebben we een heleboel eppjes gevuld met veschillende stofjes, dus het echte werk kan bijna beginnen!
Ceilidh
Vrijdagavond zouden we met een groep mensen naar Ceilidh gaan, helaas waren er uiteindelijk een paar mensen ziek, dus waren we nog maar met 4. Ik had met Luisa afgesproken dat zij me bij de bushalte op zou halen, alleen heb ik de halte gemist (de buschauffeur zou me vertellen waar het was, niet dus) en kwam ik op de eindhalte uit. Omdat ik nog geen geld op mijn UK SIMkaart had staan, en mijn andere SIM moeilijk deed kon ik haar ook niet bereiken… Uiteindelijk hebben we elkaar toch gevonden, en zijn we samen naar de pub gegaan, waar Simone al op ons zat te wachten. (Luisa is een Duitse AIO die bij mij werkt, Simone is een Nederlands meisje dat ergens anders een phd doet.) Na lekker te hebben gegeten zijn we naar de Ceilidh gegaan, waar we met Herbert, de vriend van Simone, hadden afgesproken. Eva zou ook komen, maar ze had zich buitengesloten van haar appartement (op dezelfde dag dat alle experimenten ook misgingen, over Murphy’s law gesproken). De Ceilidh was erg leuk, het was een soort Schots volksdansen, er was een band, en iemand die vertelde hoe alle dansen gingen. Er waren alle soorten mensen, jong en oud, Schots en buitenlands, en er waren zelfs een aantal mannen in kilt. Het dansen was meestal in paren, en bij gebrek aan mannen waren Luisa en ik omstebeurt “man”. Er werd een heleboel gedraaid, met vrouwen gegooid, en rondgesprongen, en als je een idee wilt hebben wat voor muziek er was, op deze site is muziek te horen van de band die optrad: http://www.myspace.com/shindigceilidh/music/playlists/my-playlist-27131. Het was dus zeker een geslaagde avond!
Burns Lunch
Dinsdag 25 januari was het 252 jaar geleden dat de Schotse dichter Robert Burns was geboren. Op het Rowett werd dit gevierd met een lunch, waar ook een hele traditie bij hoort. Zo was er onder andere een doedelzakspeler, iemand die iets vertelde over Robert Burns en zijn gedichten, en iemand die tijdens “Address to the Haggis” (waar eigenlijk niemand echt iets van verstond) de haggis aansneedt. Na de soep kwam de neeps, tatties and haggis, wat gelukkig een stuk beter smaakt dan dat het eruit ziet =). En als toetje hadden we cheesecake met frambozen, wat erg lekker was. Na de lunch moesten we toch weer aan het werk, maar het was zeker leuk om zoiets mee te maken.
Chinese Newyear
Zaterdagavond had Ou ons uitgenodigd om chinees Nieuwjaar te vieren (wat eigenlijk pas donderdag begint :P) Bij gebrek aan andere Chinezen (die allemaal naar China waren) ging ze zelf dumplings maken (met behulp van haar moeder in China, met webcam). Omdat iedereen wat meenam, had ik laagjessalade gemaakt, wat normaal een heel verrassend iets is, maar blijkbaar is het heel normaal in Duitsland, weten we ook weer waar dat vandaan komt. We waren begonnen met Bohnanza, maar halverwege waren de dumplings klaar, en werd het spel (eerst tijdelijk, maar uiteindelijk permanent) aan de kant geschoven. Later kwamen ook Shelley en Alistar, die pittige kip hadden meegebracht. Ou heeft haar moeder proberen wijs te maken dat zij de kip had gemaakt, maar daar trapte ze niet in…
Als toetje had Eva appelcaketaart gebakken die ook erg lekker was. Uiteindelijk heeft iedereen me aangeboden om bij hun te blijven slapen, want ik kon toch echt niet zo ver naar huis fietsen, wat ik toch heb gedaan. Iedereen hier denkt dat ik gek ben omdat ik zoveel fiets, maar ja, ik blijf toch een Nederlander…
Groetjes!
Esmee
-
03 Februari 2011 - 20:20
San:
Hey Esmie,
Het klinkt alsof je wel veel lol hebt daar:-). En je slaat geen feestdag over! Wel een beetje jammer van je proeven, maar ik geloof niet dat het ooit gebeurd dat alles meteen goed gaat;-). Ik ben trouwens op sollicitatiegesprek geweest in Rotterdam 2 weken terug, en nu hoor ik net dat ik woensdag weer kan gaan voor tweede gesprek! Maar behalve dat ik daar een presentatie moet geven, moet ik ook ter plekke een artikel doorlezen en bespreken. Paniek!
Maar goed, ik laat je wel horen hoe het ging, en veel plezier daar met alles!
xx -
03 Februari 2011 - 20:32
Saar:
leuk om te lezen, nahja, niet dat je experimenten niet lukte (maar dat hoort er helaas ook bij), maar wel dat je het naar je zin hebt!!
Liefs en knuffel uit Basel -
04 Februari 2011 - 10:02
Karen:
leuk Esmee! klint gezellig =)
succes op het lab ;-)
Xxx -
05 Februari 2011 - 22:21
Nel (mam):
het eerste deel van je verslag is echt Murphy's Law,
gelukkig werd het verderop positiever en ook heel gezellig denk ik,
knuffel vanuit Nederweert, mam -
20 Februari 2011 - 14:29
Leon:
Hoop dat de experimenten wat beter gaan de komende tijd, maar verder klinkt het erg leuk!
Veel plezier nog!
-
26 Februari 2011 - 11:35
Annelies:
happy new year;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
